Onderweg
Door: Natalie
Blijf op de hoogte en volg Sander x Natalie
18 Januari 2009 | Nieuw Zeeland, Omarama
Even een korte tussenstop voor een koffie en weer wat lekkers. Toevallig staat hier ook een computer, dus kan even een berichtje tikken.
Man loopt met nummer 21 in de hand .... tja, als je hier iets besteld dan krijg je een standaard met een kaartje eraan, dan weten ze wie wat moet krijgen. Achter me staat ook een tafel met t-shirts, daar is ie nu.... afblijven!!
Zal even bij de Wildlife tour van gisteren beginnen. We werden dus om 16.15 uur opgehaald. Eigenlijk hadden we helemaal geen zin. Het donderde en regende dat het een lieve lust was, maar goed ook hierin moeten we dan doorzetten. Busje stopt en wij erin. Allemaal Japanners of Chinezen in de bus en een enkele Nederlander. Buschauffeur kijkt nog eens naar ons voucher en begint met z'n hoofd te schudden. Wij voelen 'm al aankomen en weten dat we uit de bus worden gezet. Nou daar sta je dan ..... de volgende bus kwam er al aan en doar moessen wie in. De dames uut Oldenzaal bent d'r ook weer bie, gezellig. Nou toen op naar Cape Saunders. Daar aangekomen, regenen en hozen en koud. Wij weer zo'n mooie regenjas met muts aan en toen de heuvel af. Nou de heuvel af? 't was kleien tussen de schapenstront. Was blij dat ik weer m'n schoenen aan had. Er liepen ook nog drie van die domme dozen op slippers, nou ik geef het je te doen. Ten eerste hadden die gasten het onmeunig koud en dan al die pruttel tussen de tenen, getverdemme. Beneden aangekomen werd het wat warmer en hebben we tal van pinquins gespot. Op het strand zelf lag een zeeleeuw mannetje van 400 kg. Mooi, maar d'r zat nie veel beweging in. Op de terugweg kwam nog wel een vrouwtje aan om haar vriend te begroeten. Dit leverde natuurlijk unieke beelden, want toen kwam die dikke wel in actie. Al met al onmeunig genoten van dit gedeelte van de Wildlife tocht, totdat we weer de heuvel op moesten. De zuurstoffles was nog net niet nodig, maar je kunt wel stellen dat we buiten adem waren. Boven gekomen dachten we er te zijn ..... nee hoor, we moesten nu aan de andere kant naar beneden!! tussen de schapen en weer de stront door. Weer een fijn heuveltje zal ik maar zeggen, pfff. Eenmaal beneden zagen we ik weet niet hoeveel baby zeeleeuwtjes, hoe aandoenlijk! Geweldig gewoon, daar kan ik echt wel uren naar kijken. Maar toen moesten we toch weer terug, de heuvel op. Ondertussen hebt wie billen van staal.
Hierna gingen we naar het albatroscentrum. Er is voldoende wind nodig om de albatros te laten zweven, want deze vogel kan zelf niet opvliegen. De albatros heeft een spanwijdte van zo'n 3 meter. Erg indrukwekkend om te zien. De albatros kan tot 1500 km per dag zweven zonder een keer z'n vleugels te bewegen, 't is maar even dat je 't weet. Daarna weer in 't busje naar huis. We zijn blij dat we deze tour meegemaakt hebben, want het is allemaal erg mooi om te zien. En ach, een beetje regen op de kop doar goaj nie dood van.
Thuis heeft Sander de schapenstront uit de schoenen gespoeld. Ik wilde onze broeken wassen maar de fucking laundry was al gesloten. Dan morgen maar vroeg opstaan. Zo gezegd, zo gedaan, de was is klaar en nu moeten we nog 40 km rijden naar Lake Ohau. Als we daar ook een internetcafe treffen, vertel ik daar de rest haha
Ben blij dat TWENTE heeft gewonnen. Dat doet een mens goed.
@broer
Hoe was 't in het stadion?
Tot de volgende story,
liefs van ons,
Sander & Natalie
Man loopt met nummer 21 in de hand .... tja, als je hier iets besteld dan krijg je een standaard met een kaartje eraan, dan weten ze wie wat moet krijgen. Achter me staat ook een tafel met t-shirts, daar is ie nu.... afblijven!!
Zal even bij de Wildlife tour van gisteren beginnen. We werden dus om 16.15 uur opgehaald. Eigenlijk hadden we helemaal geen zin. Het donderde en regende dat het een lieve lust was, maar goed ook hierin moeten we dan doorzetten. Busje stopt en wij erin. Allemaal Japanners of Chinezen in de bus en een enkele Nederlander. Buschauffeur kijkt nog eens naar ons voucher en begint met z'n hoofd te schudden. Wij voelen 'm al aankomen en weten dat we uit de bus worden gezet. Nou daar sta je dan ..... de volgende bus kwam er al aan en doar moessen wie in. De dames uut Oldenzaal bent d'r ook weer bie, gezellig. Nou toen op naar Cape Saunders. Daar aangekomen, regenen en hozen en koud. Wij weer zo'n mooie regenjas met muts aan en toen de heuvel af. Nou de heuvel af? 't was kleien tussen de schapenstront. Was blij dat ik weer m'n schoenen aan had. Er liepen ook nog drie van die domme dozen op slippers, nou ik geef het je te doen. Ten eerste hadden die gasten het onmeunig koud en dan al die pruttel tussen de tenen, getverdemme. Beneden aangekomen werd het wat warmer en hebben we tal van pinquins gespot. Op het strand zelf lag een zeeleeuw mannetje van 400 kg. Mooi, maar d'r zat nie veel beweging in. Op de terugweg kwam nog wel een vrouwtje aan om haar vriend te begroeten. Dit leverde natuurlijk unieke beelden, want toen kwam die dikke wel in actie. Al met al onmeunig genoten van dit gedeelte van de Wildlife tocht, totdat we weer de heuvel op moesten. De zuurstoffles was nog net niet nodig, maar je kunt wel stellen dat we buiten adem waren. Boven gekomen dachten we er te zijn ..... nee hoor, we moesten nu aan de andere kant naar beneden!! tussen de schapen en weer de stront door. Weer een fijn heuveltje zal ik maar zeggen, pfff. Eenmaal beneden zagen we ik weet niet hoeveel baby zeeleeuwtjes, hoe aandoenlijk! Geweldig gewoon, daar kan ik echt wel uren naar kijken. Maar toen moesten we toch weer terug, de heuvel op. Ondertussen hebt wie billen van staal.
Hierna gingen we naar het albatroscentrum. Er is voldoende wind nodig om de albatros te laten zweven, want deze vogel kan zelf niet opvliegen. De albatros heeft een spanwijdte van zo'n 3 meter. Erg indrukwekkend om te zien. De albatros kan tot 1500 km per dag zweven zonder een keer z'n vleugels te bewegen, 't is maar even dat je 't weet. Daarna weer in 't busje naar huis. We zijn blij dat we deze tour meegemaakt hebben, want het is allemaal erg mooi om te zien. En ach, een beetje regen op de kop doar goaj nie dood van.
Thuis heeft Sander de schapenstront uit de schoenen gespoeld. Ik wilde onze broeken wassen maar de fucking laundry was al gesloten. Dan morgen maar vroeg opstaan. Zo gezegd, zo gedaan, de was is klaar en nu moeten we nog 40 km rijden naar Lake Ohau. Als we daar ook een internetcafe treffen, vertel ik daar de rest haha
Ben blij dat TWENTE heeft gewonnen. Dat doet een mens goed.
@broer
Hoe was 't in het stadion?
Tot de volgende story,
liefs van ons,
Sander & Natalie
-
18 Januari 2009 - 10:12
Jan En Marijke:
Hai allebei,
Nu genoeg stront gezien he.Het lijkt me wel geweldig om mee te maken hoor.We zijn nu al benieuwd naar de foto's.
Ik was zaterdag mee met Jan naar FC.Voor de eerste keer het nieuwe stadion gezien.Vandaar de late reactie op de uitslag.Heb vrijdag voor het laatst gewerkt.Dus nu officieel.Wel een beetje raar maar alles went.
Groetjes van ons. -
18 Januari 2009 - 12:18
Broer:
Het stadion en de sfeeractie van de supporters waren geweldig om te zien en mee te maken,ik geloof zowaar dat Justin het ook mooi vond.
De wedstrijd op zich was niet indrukwekkend (laat ik het maar zo zeggen 3 puntewn zijn 3 punten) -
18 Januari 2009 - 12:19
Broer:
weer een tikfout,baal ik van -
18 Januari 2009 - 20:57
Greet:
He luitjes,
Tjonge het houdt niet op met al dat moois of niet? Onze Luuk zijn favoriete dier is een Pinguin, hij verzamelt ze en jullie mogen 1 keer raden waar zijn 1e spreekbeurt over moet gaan! Hij heeft met zijn neus boven de laptop naar jullie foto's gekeken. Als jullie terug zijn dan willen Martin en ik die spectaculaire filmopnames van Rambo graag zien! Geniet d'r lekker even van!
Dikke knuf
Martin en Margret
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
